To be, or not to be: that is the question

Ik moet even nadenken over mijn belevenissen tijdens week 11. Het is namelijk alweer een hele poos geleden. Door mijn tripje naar huis ben ik er nog niet eerder aan toegekomen om iets op te schrijven/typen. Maar hier gaan we dan…

Op maandagavond heb ik mijn kennis met betrekking tot de Engelse literatuur proberen bij te schaven. Samen met Leïla ben ik namelijk naar een voordracht over Victoriaanse literatuur geweest. De stukken die ik heb begrepen waren op zich wel leuk, maar niet wat ik had verwacht. Mijn interesse gaat toch uit naar de hieraan voorafgaande periode. Het was wel een leuke afwisseling.

Donderdag had ik niet de beste dag. Alles leek fout te gaan. Ik had het helemaal gehad! Gelukkig kwam Leïla net langs toen ik een beetje steun nodig had. Ze had een geweldig idee: Naar Planet Coffee voor een lekkere kop “Funky monkey” (chocolademelk met een vleugje banaan). Dat deed me ontzettend goed.
Ook Marta had niet de beste dag. Ze had net te horen gekregen dat haar oma was overleden.
Tijd om even alles te vergeten en iets leuks te doen! Het werd een uitstapje naar Sanctuary, de pub op de campus. We hebben flink gedanst, gezongen en gekletst. Een superavond! Zeker voor herhaling vatbaar…

Vrijdagochtend had ik wat probleempjes met opstaan. Het was voor behoorlijk laat geworden voor mijn doen. Ik heb me toch uit bed kunnen hijsen. Gelukkig hoefde ik geen hele dag. Net voor de lunch ben ik namelijk richting Middleton Hall (concertzaal van universiteit) vertrokken. Daar gaven 2 vrouwen een voordracht op een clavecimbel met muziek uit de bibliotheek van Jane Austen. Tussen de muziekstukken werd voorgedragen uit haar boeken. Dat kon ik natuurlijk niet missen! Ook Leïla was van de partij. Helaas begon het gebrek aan slaap me op het laatste parten te spelen. De rustgevende muziek heeft daar natuurlijk ook aan bijgedragen ;) .

Op zaterdag ging om 6 uur de wekker. Bah, wat vroeg. Dat ben ik helemaal niet meer gewend. Wie wat wilt zien van de wereld, moet er echter iets voor over hebben! Om 7 uur stond ik dus klaar om te vertrekken naar Stratford-upon-Avon, de geboortestad van Shakespeare.
Na een 3 ½ uur durende rit kwamen we op de plaats van bestemming. Hoewel het weer in de ochtenduren behoorlijk dreigend was geweest, liet het zonnetje zich tegen de middag van haar beste kant zien. Heerlijk!!

Na een bezoekje aan het VVV-kantoor kon onze toer door het stadje beginnen. Als eerste hebben we het geboortehuis van de Shakespeare aangedaan. Op de weg ernaar toe kwamen we een muziekkapel tegen. Het winkelend publiek had live muziek om naar te luisteren. Wat een luxe! De winkelstraatjes zagen er erg gezellig en aanlokkelijk uit. Jammer dat we maar een paar uurtjes hadden en mijn koffers al niet meer dicht gaan…

In het geboortehuis zijn we meer te weten gekomen over het leven van Shakespeare. Wisten jullie dat hij al op zijn 18de is getrouwd. Zijn vrouw was Anne Hathaway en 26 jaar oud. Ze moesten trouwen omdat zij in blijde verwachting was.

Na nog even te hebben genoten van de mooie tuin, zijn we richting Anne Hathaway’s cottage gelopen. Dat ligt ongeveer een half uurtje van het centrum. Normaal gesproken is dit een heel mooi huisje. Helaas hadden wij de pech dat het tijd was om het rieten dak te vervangen. We hebben dus maar een klein gedeelte in “oorspronkelijke” staat gezien. Het was echter absoluut een bezoekje waard. De gidsen hadden heel veel te vertellen en er waren mooie authentieke meubelstukken te bezichtigen.
Ook kon je op bepaalde plekken in de kleurige tuin luisteren naar sonnetten van Shakespeare. Als iemand anders deze voorleest is het altijd zoveel mooier dan dat je het zelf doet. Ik vond het ontzettend rustgevend.

Na een hapje te hebben gegeten in de lokale tea room, zijn we weer teruggelopen naar Stratford. We hadden helaas geen tijd meer om de verschillende woningen van de familie van Shakespeare te bezichtigen. We hebben daarom maar een tour gemaakt langs de belangrijkste bezienswaardigheden van het stadje.
Als eerste was de Holy Trinity Church aan de beurt. Dat is de kerk waar Shakespeare gedoopt en begraven is. In eerste instantie dacht ik dat de buste het graf van de dichter voorstelde. Toen ik die gezien had, werd ik afgeleid door een witte duif. Die fladderde vrolijk in het rond. Ik stond net op het punt om weg te gaan toen mijn aandacht even naar de vloer ging. Toen werd me duidelijk dat ik het belangrijkste in deze kerk bijna over het hoofd had gezien. Het graf van de dichter, zijn vrouw, schoonzoon en kleindochter… Echt weer iets voor mij!

Hierna volgde een wandeling langs de rivier de Avon. Het liefste had ik ook een bootje gehuurd en rondgedobberd. Daar was echter geen tijd voor, snik snik. We vervolgden onze weg langs de theaters die natuurlijk verbouwd werden. Weer niets te zien.
Toen naar het centrum van Stratford. Op onze weg kwamen we een bruidspaar tegen. Beide echtelieden waren niet meer de jongsten. Bij het uit de wagen stappen had ik het idee dat de voorgevel van de bruid mogelijk wat meer wat zichzelf zou laten zien dan de bedoeling was. De bruid vond dat denk ik geen probleem. Ze zei heel vrolijk: If you have them, flaunt them!!!

Om half 5 was het weer tijd om richting de bus te vertrekken. Alvorens dat te doen heb ik nog even een chocolademuffin gescoord bij een warme bakker. De eerste sinds mijn aankomst in Engeland. Jammie jammie. Beter dan die in de mensa van de uni (en die zijn al verrukkelijk ;) !).
Moe maar tevreden zijn we begonnen aan de rit terug naar Hull. Algauw zijn mijn oogjes dichtgevallen. Het was ook een enerverend dagje.
Half negen waren we weer thuis. Zowel Anne Marie, Leïla als ik hadden rammelende maagjes. Op naar de chinees dus. De keuze was moeilijk aangezien ze een kaart hadden op de muur hadden hangen die groter was als ik. En zoals jullie misschien weten gaat Nanda en keuzes maken niet altijd samen…
We hebben ons maaltje uiteindelijk gedurende een filmpje (bekeken op de laptop, want televisie hebben we niet) opgegeten.

Aangezien het mijn dvd was heb ik hem mee terug naar huis genomen. De volgende dag kwam ik er tijdens een gesprek met Janneke echter achter dat ik de dvd samen met de chinees in de koelkast had gelegd… Wie zegt dat ik niet kan opruimen??

Zo, dit was het weer. Het heeft even geduurd, maar dan heb je wel wat!

Dieke poen

Nanda