Een vleugje Lincolnshire (2)

Zaterdagmorgen ging om 6 uur de wekker. Voor mij echt vreselijk vroeg. Door de week sta ik namelijk pas rond 8 uur op. Ja ik weet het, ik ben verwend. Ik mag helemaal niet klagen.
Om 7 uur stond Leila voor de deur en zijn we met de bus richting station vertrokken.
Onze reis zou 2 ½ uur in beslag nemen met 2 overstappen. Dat vond ik wel vervelend aangezien het treinverkeer niet bekend staat om zijn stipheid. De trein vanuit Hull vertrok echter stipt op tijd. In Doncaster aangekomen bleek onze aansluiting zeker 8 minuten vertraging te hebben. Hierdoor zouden we de overstap in Retford kunnen missen. Als dat zou gebeuren, zouden we anderhalf uur moeten wachten op de volgende trein. Heerlijk, zo’n stress op de vroege morgen!

Eindelijk kwam onze trein. Deze was behoorlijk vol. Gelukkig hebben we toch een plekje weten te bemachtigen. Op mijn horloge was het op dat moment ongeveer kwart over 9. Waarom zeg ik dat? Omdat mijn buurman en zijn vrienden op dat moment al minstens 2 blikjes bier achter de kiezen hadden. Hoe is het mogelijk???
In Retford bleken we nog 4 minuten tijd te hebben, dus we liepen allebei een beetje op ons gemak. Het bewuste spoor was echter wat verder dan wij verwacht hadden en daarom hebben we op het laatste toch nog even een sprintje moeten trekken. Maar we hebben het gehaald!
Ook in deze trein kon de alcohol niet achterwege blijven. De reiziger achter mij had al zoveel gedronken dat ik kon meegenieten van de alcoholische dampen die hij uitstootte.
Voor de rest liep de reis voorspoedig.

Het weer wilde echter niet meewerken zaterdag. ’s Ochtends was het al heel grijs en bewolkt. Dat is in de loop van de dag niet opgeklaard. Erg jammer. Hierdoor zag alles er veel donkerder uit. Je wordt er bovendien ook niet echt vrolijk van.

Aangekomen in Lincoln hebben we eerst een VVV-kantoor opgezocht. Daar zag ik dat er heel veel mooie landhuizen te bewonderen zijn in Lincolnshire. Helaas is dat niets voor deze trip. Ik moet dus echt een keer terugkomen. Zeker omdat één van deze huizen gebruikt is om opnames te maken voor “Pride and Prejudice”.
Ik heb bovendien veel lovende kritieken gehoord over de natuur en cultuur in dit graafschap.

Onze eerste bestemming was de kathedraal. Deze kun je al van ver zien. Ook als het slecht weer is. Hij namelijk op een heuvel en kijkt uit over de stad. We moesten dus wel een eindje klimmen. Dit hebben we gedaan via de Steep Hill. Dit is een heel leuk straatje met gezellige winkeltjes. Onder andere een ouderwetse snoepwinkel. Ik kon het niet laten om wat te kopen en ik moet zeggen dat de cherry cola bonbonnetjes aan te raden zijn. Zoet met een zure twist op het einde!
Ook zijn er verschillende ateliers en tweedehandsboeken winkels.

Boven aangekomen bleek dat er een farmersmarket was. Dat zorgde voor heel wat bedrijvigheid. Na wat te hebben rondgelopen zijn we naar de kathedraal gegaan.
Wat een joekel van een gebouw! Prachtig om te zien. Ook vanbinnen was het de moeite waard. Indrukwekkende glas in lood-ramen en kunstwerken.

De binnenplaats kwam me bekend voor. Ook de ruimte, the chapterhouse, waar we vervolgens in gingen. Toen viel me weer in dat ik gelezen had dat hier opnames zijn gemaakt voor de film “The Da Vinci Code.

Na een wandeling rond de kathedraal en snel bezoekje aan de Bishops’ Palace zijn we richting kasteel getogen. Dat zag er van buiten erg imposant uit. Eenmaal op de binnenplaats viel het een beetje tegen.
Ze noemen het wel castle, maar eigenlijk heeft het voornamelijk dienst gedaan als gevangenis.
We waren net op tijd voor de rondleiding. Door de verhalen van de gids werd het wel interessanter.
De kasteelmuren gaven ons een mooi uitzicht over de stad en de kathedraal. Volgens de gids zijn de torens vroeger heel vaak gebruikt voor publieke terechtstellingen. Jakkie!
Het belangrijkste bezienswaardigheid van het kasteel is echter de Magna Carta. Dit is één van de 4 laatste documenten met betrekking tot het ontstaan van de democratie. Ik kan me herinneren dat we het er in de geschiedenisles over gehad hebben, maar meer ook niet. Een korte tentoonstelling bracht ons weer helemaal op de hoogte. Dat was wel interessant. Het document zelf viel tegen aangezien het bijna niet zichbaar was. Om het te beschermen mag er namelijk maar heel weinig licht bijkomen.
De wandeling door de gevangenis was wel weer leuk.

Net toen we klaar waren in het kasteel begon het te miezeren. Eigenlijk wilden we nog een wandeling maken, maar dat hebben we maar achterwege gelaten. We besloten om huiswaarts te keren.
Om 8 uur kwamen we aan in Hull. Het was een lange, maar interessante dag geweest.

Ik verheug me nu al op komend weekend. Aangezien ik 4 daagjes vrij heb, komt Robbedoes mij deze periode bezoeken. Samen gaan we de stad Leeds verkennen. Hopelijk werkt het weer een beetje mee, want alle uitstapjes zijn zoveel leuker als het zonnetje zich laat zien!

Tot de volgende week zou ik zeggen…
Hiele dieke poen

Nandapanda