Een update

Hello hello

De tweede week zit er al weer op. Eigenlijk gaat het best snel.
Even een korte samenvatting van de afgelopen dagen.

Mijn onderzoeksprotocol is af en door de chairman (of liever gezegd chairwoman) goedgekeurd. Vanaf woensdag ben ik dan ook bezig geweest om het onderzoeksprotocol en dan met name het onderzoek, te testen op patienten. Ik moet wat handigheid krijgen in het gebruik van de algometer (vertaling: een apparaat waarmee ik druk kan uitoefenen).
Dinsdag ga ik met de dokter praten over hoe nu verder.

Donderdagavond ben ik samen met Celia naar college van dr Zylicz geweest. Dit was heel interessant moet ik zeggen. Ik had erna wel het idee dat in Nederland veel dingen anders aangepakt kunnen worden. Bovendien is het misschien wel zo dat sommige mensen even cru gezegd, de dood worden ingeduwd. Een vreselijke gedachte. Hopelijk kan ik in de toekomst bijdragen aan het verbeteren van de palliatieve zorg. Iets wat naar mijn idee echt nodig is.
Tsja, niet al mijn verhalen kunnen vrolijk zijn. Ik werk tenslotte in een hospice!

Nu is het echter weer tijd voor wat luchtigs.
Aangezien het vrijdagmiddag heel rustig was in het hospice, zijn Celia en ik vroeg naar huis gegaan. Ik had me voorgenomen om wederom een kans te wagen om een oefenruimte met piano te regelen. Volgens de universiteitswebsite kan dat namelijk. Vorige week had ik echter gefaald :( .
Gewapend met plattegrond van de campus (die heb je hier echt nodig!), ben ik op pad gegaan. Helaas was het music enquiry office gesloten, hoewel duidelijk op de deur vermeld stond: open from 1-4 pm.
Teleurgesteld heb ik toen maar een wandeling gemaakt. Gelukkig dat ik mijn fototoestel mee had genomen. Nu kan ik jullie namelijk mee laten genieten (zie foto’s).
Ik ben uiteindelijk in bieb terechtgekomen. Daar blijk ik wel mijn programma’s zoals “Boer zoekt vrouw” te kunnen kijken. Jippie!! Iets wat ik komende week dan ook zeker ga doen.
Omdat 3 maal scheepsrecht is, ben ik rond kwart voor 4 toch nog even langs het music office gegaan. En ja, het was open!! Ik ben 12 pond lichter, maar nu kan ik wel tot september zoveel piano spelen als ik wil.

Vrijdagavond ben ik samen met Marta, Anne-Marie en Leila (meiden van York) naar de film geweest. PS I love you is werkelijk prachtig. Ik heb hard gelachen, maar ook een traantje gelaten. Toen ik thuis kwam miste ik mijn Robbedoes wel, moet ik zeggen. Helaas moet ik nog een paar weekjes wachten op een dieke knoevel…

Beverly stond op het programma voor zaterdag. Het is een stadje ongeveer 10 miles van Hull. Van de dokter had ik begrepen dat er op zaterdagmorgen markt is. Iets dat ik natuurlijk gezien moet hebben.
Op zich lijkt het veel op onze markten. Kraampjes met snoep, sieraden, kleren en groente of fruit. Er waren enkele bakkers die alleen maar gebak voor tea time verkochten. Alle soorten, maten en smaken. Zag er echt heel goed uit.
De poelier was ook van de partij. Volgens was hij die ochtend nog even wat fazanten gaan schieten. Vreselijk zielig!
Na een rondje op de markt hebben we twee kerken bezocht, namelijk St Mary’s church en de Beverly Minister. De eerste was helaas dicht. Jammer, want blijkbaar is dit de kerk waar de schrijver van Alice in Wonderland veel kwam. Als eerbetoon is er een konijn in de muur aangebracht. De buitenkant hebben we helemaal afgezocht, dus waarschijnlijk is hij binnen te vinden.
De Beverly Minister is een machtig gebouw. De glas in lood ramen zijn absoluut de moeite waard. Dat geldt ook voor de beeldhouwwerken. Het interieur van de kerk is heel anders dan bij ons. The chancel (het koor) is bijna geheel afgesloten van de rest. De mensen die erbuiten zitten zien in feite niets. Rondom het koor zijn verschillende kappellen te vinden.

Na een lekkere lunch in één van de pubs en een blik op een rugby match (waar we allemaal niets van begrepen) hebben we onze wandeling vervolgd. Die bracht ons langs een mooie tuin en naar de Westwood pasture. Dit laatste is een heel groot park dat rond de middeleeuwen door de kerk aan de bevolking is schonken. In de wet staat geschreven dat het van iedereen is. Iedereen mag er gebruik van maken om te wandelen, golfen of picknicken. Bouwen is verboden en gebruiken als landbouwgrond is ook uit den boze.

Op de Saturday market zijn we vervolgens nog een lekkere kop chocolademelk gaan drinken, maar daarna was het toch echt tijd om naar huis te gaan. Ik was opeens doodop en ik was blij dat ik thuis was.

Vandaag heb ik niet veel spectaculairs gedaan gedurende de dag. Samen met Marta ben ik even naar het centrum gewandeld. Daar heb ik een flashy pink mobile met een engels nummer (dat ik op dit moment nog niet weet) op de kop getikt. Voor de rest niets gekocht, hoewel ik wel een paar leuke schoenen en truitjes heb gezien. Waarschijnlijk iets voor volgende week!

Vanavond hield Ag, een huisgenootje van Celia, een tea party voor haar verjaardag. Daar ben ik rond half 6 heen gegaan met een bosje tulpen (made in Britain :) ). De hele tafel stond vol met taart, cakejes, koekjes en weet ik veel wat. En iedereen bracht maar nieuwe dingen mee. Volgens mij kunnen ze nog 3 dagen alleen zoetigheid eten.
Het heeft in ieder geval allemaal heel goed gesmaakt. Ze weten wel wat ze maken!
Het avondeten heb ik maar over geslagen. Dat ging er echt niet meer bij.
Wederom waren er alleen maar medische studenten. Deze keer heb ik wel met heel wat mensen kunnen kletsen. De tijd is dan ook om gevlogen…

En nu is het tijd om naar bed te gaan. Morgen moet ik weer vroeg uit de veren.

Slaap lekker!!!
Dieke poen

Nandapanda